معاونت بهداشت

مدینه! این بار، دهمین خورشید از منظومه «کوثر» را به دامان گرفته
خورشیدی که انوار الهی‌اش از «سامرا» تا شرق و غرب عالم سایه خواهد افکند
و درماندگان طریق سعادت را به رستگاری رهنمون خواهد شد.

ای مسلمان دیده‌ات روشن که از لطف خدا
هادی الامه شه احمد خصال آمد پدید
عشق و دل را موجبات اتحاد آمد عیان
جان و تن را موجبات اتّصال آمد پدید

حضرت الهادی (ع)، ملقب به «امام هادی (ع)»، دهمین پیشوای شیعیان، ۱۵ ذی‌الحجه سال ۲۱۲ هجری قمری اطراف مدینه منوره، در محلی به نام «صریا» متولد شدند. پدر بزرگوارشان امام محمد تقی جوادالائمه (ع) پیشوای نهم شیعیان و مادرشان سمانه مغربیه بود.

این امام بزرگوار  سال ۲۲۰ هجری و پس از شهادت پدرشان به امامت رسیدند؛ مدت ۳۳ ساله امامت حضرت هادی الائمه (ع) با خلافت معتصم، واثق، منتصر، مستعین، معتز و متوکل عباسی معاصر بود. آن حضرت و فرزند گرامی ایشان، امام حسن عسکری (ع)، به «عسکریین» شهرت یافتند، زیرا خلفای بنی‌عباس، ایشان را از سال ۲۳۳ به سامرا (عسکر) برده و تا آخر عمر پربرکتشان در آنجا، تحت نظر قرار دادند، حضرت امام هادی (ع) به القاب دیگری مانند «نقی»، «عالم»، «فقیه»، «امین» و «طیب»، شهرت داشت و کنیه مبارک ایشان نیز «ابوالحسن» است.

ایشان سوم ماه رجب سال ۲۵۴ هجری قمری و در سن ۴۲ سالگی، توسط متوکل عباسی به شهادت رسیدند و مرقد شریفشان در جوار مرقد فرزند بزرگوارشان، حضرت امام حسن عسکری (ع) در شهر سامرا قرار دارد.