معاونت بهداشت

هر دم به گوش می‎رسد آوای زنگ قافله، این قافله تا کربلا دیگر ندارد فاصله، 
حلول ماه محرم، ماه پژمرده شدن گلستان فاطمه است.

باز محرم شد و دل‎ها شکست، 
از غم زینب دل زهرا شکست، 
باز محرم شد و لب تشنه شد،
 از عطش خاک، کمرها شکست. 
آب در این تشنگی از خود گذشت،
 دجله به خون شد، دل صحرا شکست،
 قاسم و لیلا همه در خون شدند، 
این چه غمی بود که دنیا شکست.
محرم ماه غم نیست ماه عشق است، 
محرم محرم درد حسین است،

ماه محرم ماه حزن و اندوه اهل بیت و امام عصر(عج) و برای شیعیان و پیروان مکتب اهل بیت ماه بسیار غم‎باری است. 
ماه محرم ماه احیای دین خدا و ماه رهایی از ظلم و انحراف و بدعت و خروش بر پیرایه‌هایی بوده که به اسلام بسته شده است.
وجود مقدس اباعبدالله الحسین(ع) و خاندان و اصحاب و یاران با وفایش در برابر این انحرافات و بدعت‎ها ایستادند و خون خود را سپر بلای اسلام کردند.

باز این چه شورش است که در خلق عالم است
باز این چه نوحه وچه عزا وچه ماتم است
باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین
بی نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است
این صبح تیره باز دمید از کجا کزو
کار جهان وخلق جهان جمله درهم است
گویا طلوع می کند از مغرب افتاب
کاشوب در تمامی ذرات عالم است
گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست
این رستخیز عام که نامش محرم است
در بارگاه قدس که جای ملال نیست
سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است
جن وملک بر ادمیان نوحه می کنند
گویا عزای اشرف اولاد ادم است
خورشید اسمان وزمین نور مشرقین
 پرورده کنار رسول خدا حسین